Het lijkt of ik vier ouders heb Dat klinkt wel gek, maar het is waar
M’n vader en m’n moeder zijn
Al jaren niet meer bij elkaar
Die wonen allebei apart
En met een ander allebei
En soms, gelukkig niet altijd
Is dat een probleem voor mij
M’n vader heeft nu een vriendin
Die wil graag dat ik van d’r hou
Ik doe m’n best als ik daar kom
Maar het blijft toch een soort mevrouw
En Peter, dat is moeders vriend
Die heeft zo’n nare harde stem
Ik vind ‘m verder heus wel leuk
Alleen, de poes is bang voor hem
Laatst moest ik ’s nachts naar de wc
Zag in het donker een meneer
En dacht dat het m’n vader was
Dus riep ik: ‘Pap, ben je d’r weer?’
Maar het was Peter en opeens
Vond ik hem toen zo’n enge man
Hij kon er eig’lijk niks aan doen
Toch werd ik er treurig van
Als ik de kinderen op school hoor schelden
In het speelkwartier
Omdat hun ouders moeilijk doen
Denk ik: ‘Zij wel, ik heb er vier!’
Vier ouders, dat komt vaker voor
En echt, ik zit er niet zo mee
Maar soms, heel stiekem, denk ik toch:
‘Had ik er maar gewoon weer twee’
Maar soms, heel stiekem, denk ik toch:
‘Had ik er maar gewoon weer twee’
Bronvermelding
Tekst en muziek: Jan Boerstoel, Jurre Haanstra
Uitgebracht op: Kinderen voor Kinderen 7
Bron: KvK.vara.nl