M’n zus loopt weer de halve dag te huilen
Ze eet nu zelfs geen chocoladevla
Ze is niet in staat haar krantenwijk te lopen
En ik weet niet of ze weet dat ik besta
Ze ligt urenlang naar het plafond te staren
Ze lacht niet als ze voor de spiegel staat
En als ik vraag: ‘Zal ik de dokter halen?’
Lijkt het of ik tegen een betonmuur praat
Verliefdheid is maar niks
Verliefdheid is rampzalig
Erger dan de mazelen de bof en rooie hond
Want die zijn op z’n hoogst eenmalig
Lang niet zo rampzalig ongezond
M’n zus zit bij de telefoon te wachten
Maar voor geen goud neemt zij hem zelf op
Hij is het en ik zeg dat ze in bad zit
Hij is het en ze krijgt een rooie kop
Haar buik zit steeds maar boordevol met vlinders
En de thermometer geeft verhoging aan
Verliefdheid mogen ze voor mij verbieden
Want een prik schijnt er niet tegen te bestaan
Verliefdheid is maar niks
Verliefdheid is rampzalig
Erger dan de mazelen de bof en rooie hond
Want die zijn op z’n hoogst eenmalig
Lang niet zo rampzalig ongezond
Er schijnt een soort van ziekte te bestaan
Die nooit meer helemaal wil overgaan
Een pretje is het zeker niet
M’n zus die noemt het liefdesverdriet
Verliefdheid is maar niks
Verliefdheid is rampzalig
Erger dan de mazelen de bof en rooie hond
Want die zijn op z’n hoogst eenmalig
Lang niet zo rampzalig ongezond
Bronvermelding
Tekst en muziek: Henk Temming, Henk Westbroek
Uitgebracht op: Kinderen voor Kinderen 11
Bron: KvK.vara.nl