M’n ouders moeten werken
Er is nooit iemand thuis
Daarom kreeg ik een sleutel
De sleutel van ons huis
Nu zit ik elke middag ongestoord
Met chips voor de TV
Uren achter de PC
Met keihard mijn muziek
Er is toch niemand die het hoort
Als ik thuiskom draai ik snel
Oeoeoeh
De verwarming hoger
Oeoeoeh
Er ligt een briefje: “Haal je eerst
Oeoeoeh
De kleren uit de droger?
Oeoeoeh
Denk je aan het eten voor de kat?”
En af en toe dan staat er:
“We zijn vanavond later
Dus kijk maar in de vriezer
Er ligt vast nog wel patat”
Want m’n vader zegt:
“Je bent nu oud genoeg
Het is tenslotte maar voor een paar uren”
Dus heb ik zo meteen
Weer het rijk voor mij alleen
En als er wat gebeurt
Dan kan ik altijd even bellen met de buren
Het is op zich een hele eer
Een kwestie van vertrouwen
D’r zijn wel een paar regeltjes
Waaraan ik mij moet houden
Geen vriendjes mee
En snel naar huis toe gaan
Niet lang telefoneren
En goed mijn huiswerk leren
En staat er iemand voor de deur
Gewoon daar laten staan
Gewoon daar laten staan
Want mijn vader zegt:
“Je bent nu oud genoeg
Het is tenslotte maar voor een paar uren”
Dus heb ik zo meteen
Weer het rijk voor mij alleen
En als er wat gebeurt
Dan kan ik altijd even bellen met de buren
Toch weet ik het niet zeker meer
Of ik dit nog wel wil
Ik mis mijn moeder’s kopje thee
’t Is hier wel erg stil
Al heb ik alle vrijheid
Alles thuis voor mij privé
De sleutel van dat huis
Spoel ik het liefste door de plee
Want ook al zegt mijn vader:
“Je bent nu oud genoeg”
Ik zie steeds vaker op tegen die uren
M’n ouders moeten werken
Dus laat ik het niet merken
En al gebeurt er niets
Nee al gebeurt er niets
Ik loop nu steeds vaker
Toch maar even naar de buren
Bronvermelding
Tekst en muziek: Ton Scherpenzeel, Peter Zwerus
Uitgebracht op: Kinderen voor Kinderen 20
Bron: KvK.vara.nl