Hoe hij daar ligt, zo zacht en snoezig
Zo rozig en zo teer
Vertederend met al zijn bloempjes
Ik wil hem meer en meer
Ik kan er ’s nachts niet meer van slapen
Ik leef als in een roes
’t Voelt net of hij verbergt zich onder
Mijn dun geweven bloes
Nog even wachten, even smachten
Dan mag hij uit mijn la
Dan kan ik hem met fierheid dragen
Mijn bloedeigen BH
Bronvermelding
Tekst en muziek: Karin Jacobs
Uitgebracht op: Op een surfplank naar de maan