Ik loop gewoon op straat
En iedereen blijft staan
Wat zou er aan de hand zijn
Ze staren me zo aan
Maar als ik vraag waarom
Dan krijg ik geen gehoor
Pas als ik langs de spiegel loop
Dringt alles tot me door
Ik ben groen, groen, hartstikke groen
Het is wel even wennen
Maar wat kan ik eraan doen
Komt het door de zure regen
Heeft de ozonlaag een deuk
’t Kan me niet schelen
Ik vind het wel leuk
Misschien at ik teveel
Andijvie, sla of fruit
Ik heb wel horen zeggen;
Daar sla je groen van uit
Of lag ik van de week
Te lang in ’t groene gras
M’n vader roept da’k altijd al
‘N rara snijboon was
Ik ben groen, groen, hartstikke groen
Toch denk ik bij mezelf,
Nou èn! Niet moeilijk over doen
Ik ben heus geen spat veranderd
Steeds een opgewekt humeur
En groen dat was al jaren
M’n allerliefste kleur
Als ik de hulk was riep iedereen, hoera
Maar nu ik mezelf ben wijzen ze me na
Was ik Picasso, dan zeiden ze, ach kijk
Z’n groene periode – ik werd nog stinkend rijk
M’n vader heeft blauw bloed
M’n moeder heeft geel haar
Dus dat ik groen zou worden
Is eigenlijk niet zo raar
M’n vrienden zijn jaloers
Ze vinden het te gek
Ik denk dat het een rage wordt
Want groen is erg in trek
Ik ben groen, groen, hartstikke groen
Toch denk ik bij mezelf
Nou èn! Niet moeilijk over doen.
Komt het door de zure regen
Heeft de ozonlaag een deuk
’t Kan me niet schelen
Ik vind het wel leuk
Ik ben groen, groen, hartstikke groen
Toch denk ik bij mezelf
Nou èn! Niet moeilijk over doen.
Komt het door de zure regen
Heeft de ozonlaag een deuk
’t Kan me niet schelen
Ik vind het wel leuk
Wij zijn groen
Bronvermelding
Tekst en muziek: Marian van Gog en Boudewijn de Groot
Uitgebracht op: Kinderen voor Kinderen 14
Bron: kvk.vara.nl