De grote dierendokter Dik
Is heel erg goed, maar niet goed snik
Hij keek verbaasd over zijn bril
Want voor hem stond een krokodil
Hij zag een krokodillentraan
Dus vroeg hij snel: Wat scheelt eraan?
Ach, dokter, zei daarop het beest
Ik ben altijd bedroefd geweest
Al weet ik zelf ook niet zo goed
Waarom ik zo vaak huilen moet
Voor alle tranen die ik stort
Kom ik wel eens verdriet te kort
Ik huil om een verrotte kers
Om afgebrande lucifers
Een lege doos, een ouwe fiets
Ik huil om alles en om niets”
De dokter zei: Waaraan jij lijdt
Dan noemen wij zwaarmoedigheid
Maar als ik jou een mop vertel
Dan lach je vast en zeker wel
Helaas, het was een flauwe mop
Daar knapt geen krokodil van op
Al lacht Dokter Dik zelf luid
Het beest brak weer in snikken uit
Bronvermelding
Tekst en muziek: Driek van Wissen en Henny Vrienten
Uitgebracht op: Vriendjes voor altijd