Dement (Kinderen voor Kinderen)

30 oktober 2015 Een reactie plaatsen

Mijn oma is al tachtig
Maar dat weet ze zelf niet meer
Ik heb het vaak gezegd
Maar ze vergeet het telkens weer
Als ik haar kom bezoeken
Zit ze meestal voor het raam
Ze kijkt wat glazig naar me
En vraagt: ‘Wat is nou toch je naam?’
Toch maakt ze het gezellig
En zet een kopje thee
En informeert naar alles
Ze leeft nog met me mee
We zijn dan met z’n beidjes
En voordat ik het weet
Vergeet ik zo’n moment vaak
Dat zij wat meer vergeet

Mijn oma is al tachtig
Maar dat weet ze zelf niet meer
Ze zegt ook vaak hetzelfde
En herhaalt zich keer op keer
Ze gooit ook vaak de namen
En de dingen door elkaar
Of kent dan plots m’n vriendje
Maar dan die van vorig jaar
En ga ik met haar wandelen
En loop ik zij aan zij
Dan praat ze over alles
Haar ogen lachen blij
We zijn dan met z’n beidjes
En voordat ik het weet
Vergeet ik zo’n moment vaak
Dat zij wat meer vergeet

Mijn oma is al tachtig
Maar dat weet ze zelf niet meer
En als je vraagt hoe oud ze is
Dan lacht ze steeds maar weer
Ze kon het niet meer redden
In haar eentje in d’r flat
Nu zit ze hier met velen
In haar kamer op d’r bed
Ik ga dan met haar wandelen
Dat vindt ze nog steeds fijn
Want ook een keertje buitenlucht
Dat moet verfrissend zijn
We zijn dan met z’n beidjes
En wat ik zeker weet
Is dat ik die momenten
Met oma nooit vergeet