Mijn bomma heeft haartjes op haar kin
Daar kan ze zelf echt niks aan doen
Toch geef ik haar met tegenzin
Als ’t écht niet anders kan, een zoen
Mijn bomma prikt gaatjes in mijn vel
Straks springt het bloed nog uit mijn kop
Ja, bomma zoenen, dat is hell
Ik zie er vreselijk tegenop
Bronvermelding
Tekst en muziek: Karin Jacobs
Uitgebracht op: Op een surfplank naar de maan