Ach Margrietje
Ach Margrietje, de rozen zullen bloeien
Ook al zie je mij niet meer
Door je tranen heen zul jij weer lachen
Net zoals die laatste keer…
En al denk je: dat komt nooit meer
Dat komt nooit, nooit meer terug
Ach Margrietje, de rozen zullen bloeien
Ook al zie je mij niet meer…
Zit je vaak te dromen, Kun je ’s nachts niet slapen
Denk je nog te veel aan toen
Wie zal je begrijpen, Het blijft toch van ons samen
Je kunt er niet veel meer aan doen
Je leven kan al leeg zijn, In vijf jaar kun je oud zijn
Ik weet wat je bedoelt
De zon hoeft niet te schijnen, Kinderen niet te lachen
Maar denk aan wat je hebt gevoeld…
Dan wil ik weer bij jou zijn, Met je kunnen praten
Stil zijn om wat jij zegt
Omdat jij van mij bent, Je ogen weer zien lachen
Om iets wat je niet zegt…
Dan kan men wel vinden, Zoiets gebeurt wel vaker
Iedereen heeft zo’n herinnering
Die kreet zal wel terecht zijn, Het zal je niet veel helpen
Misschien als ik dit zing
Bronvermelding
Tekst en muziek: Louis Neefs
Uitgebracht op: —