Wie kent er niet die brave zielen
Die aan het verre Atjehstrand
Al voor de eer van Neêrland vielen
’t Rood, Wit Blauw in de verstijfde hand
We zullen hun as eren, wreken
En waar ik ga of sta of zit
Zal ik hun naam met eerbied spreken
Want dat waren jongens van Jan de Witt
Die jongens wilden wezen
Bij de Atjehneezen
Daar hebben ze bewezen
En al was de dienst niet algemeen
Die braven gingen er toch wel heen
Dat was geen klit
Maar jongens van Jan deWitt!
Bronvermelding
Tekst en muziek: —
Uitgebracht op: —