Een pot nat

We zaten thuis met een probleem
Er was iets mis met ons toilet
Het leek of hij niet goed meer zág
Zijn pot was altijd nat gespet

Je billen waren nooit meer droog
Hij mikte niet meer al te net
Er laten plasjes naat ’t wc
En vieze druppels op ’t karpet

Toen heb ik op de stenen pot
Een roze plastic bril gezet
Nu kijkt hij niet meer scheel, maar recht
En onze billen zijn gered

Bronvermelding

Tekst en muziek: Karin Jacobs
Uitgebracht op: Op een surfplank naar de maan